Hatırlar mısın?

Hatırlar mısın? Sevgilim bir zamanlar mektubunda
Şöyle seslenmiştin bana;
Aşk değilsin belki, olmayacaksın belki de hiç bir zaman
Belki de aşkların en güzeli, en değerlisi olacaksın diyerek
Mektubuna son verir iken
Aslında ne kadar haklı bir kanıya vardığını
Ancak şimdi fark edebiliyoruz gül kokulu sevgilim
Görmüyor musun?
Aşkımız onca zamandan sonra
O’ sözü teyit etmek istercesine tüm zorluklara direniyor
Bütün aksiliklere göğüs geriyor
Bak tutkularım yüreğinde kozalarını inşaa ederken
Kelebeğim başka çiçeklere kanatlanmıyor, konmuyor
Sürgün görsede vuslatından, aşkından vazgeçmiyor
Ah bahar kokulu sarıçiçeğim, iki gözüm
Gecenin bilmem kaçında sevdan uykumu bölüyor
Mehtabına vurgun pervanem şavkında dolanıyor
Görmüyor musun?
Umudun yarım kalmış düşlerime düşmek isterken
Ruhum tılsımlı bakışlarını gözbebeğimden
Hülyalara dalarak seyrediyor
Gül cemaline müptela, hasret nefsimi
Kendine deli divane, kul köle kılıyor
Yari için candan, tenden geçiyor
Görmüyor musun?
Ah gül kokulu sarıçiçeğim, iki gözüm,
Sevdiğin kendi olarak, sana gelirken
Sana gereksinimi olmadan, seni istiyor
Sensiz de olabilecek iken,
Senin ile olmayı tercih ediyor
Kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan
O zamirine bu can aşk diyor
Çünkü,bende ki seni, sende ki ben gibi seviyor
Ah gül kokulu sarıçiçeğim, iki gözüm
Bu can sana sevda, özlem büyütüyor
Kavuşacağımız güne dek