Beyaz Gül

seni arıyorum kalabalık caddelerde
tanımadığım insanlar geçiyor sen yoksun..
perişan hayallerimin basladığı yerde
sana sesleniyorum duyuyormusun?

beyaz güller açtı bahçelerde sevdiğin..
ya o karanfil baygın kokulu çiçek.
gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin
anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek.

odamı süsleyen ellerini uzat
hazzından dile gelsin bastığın halı..
açılsın sevincinden perdeler kat kat..
ışık ve ateş senin için yanmalı..

sonra çevir düğmesini radyonun
sevdiğin musiki dolsun odama
dinle şarkısını büyük koronun
beni düşün! beni düşün aglama..

içimden bir ses diyorki sabret..
sonu gelecek bu yalnızlığın
bütün aynalar gülecek elbet
açılacak kapılar ansızın..

yalnız sen varsın beyaz gülüm
evde bahçede ve sokakta
bir eylül akşamı gördüğüm
o beyaz hayalsin uzakta..

yakınsın yalnızlık kadar
uzaksın yakınmış gibi
sensiz yasadıgım yıllar
bu kadar güzel değildi.

yeter.. gel artık yeter..
karanfiller açtı gel!!
kış bahçesinde güller
beyaz güller açtı gel..