Sen Benim Hiç İyileşmiyecek Yaramsın ..

Seviyorum dediğin insanı özlemez misin yokluğunda ?
Ben senden başka hiç kimseyi özleyemedim henüz ...
Sesini duyduğunda kalbin çarpmaz mı sanki yerinden çıkacakmış gibi ?
Senden başka hiç kimse attıramadı kalbimi ...
Seviyorum... bu söz senden başka hiç kimsede anlam bulamadı


Kurtulmak için her çırpınışımda neden daha da batıyorum ?
Neden her seferde sana bir kere daha yaklaşıyorum ?
Onca yılın çektirdiğini ufacık bir sözün nasıl da unutturuyor ..
Nasıl huzur veriyorsun ..
Her şey bitti !! derken Nasıl her şey sanki eskisi gibi ...
Nasıl da bitmemiş aslında hiç gitmemiş gibisin ..


Bugüne kadar bir çok şeye direndim
Onca insan.. onca hastalık.. onca kötülük..
Hiçbir şey senin kadar zorlamadı irademi
Hiç biri senin kadar uzun takılıp kalmadı hayatımda
Ne zaman çekip gideceksin beynimden.. düşüncelerimden ?
Ya da ben gitmeni istiyormuyum gerçekten ?
Bu kadar uzaktayken bile.. neden bu kadar yanıbaşımdasın 

Sen benim.. Hiç iyileşmeyecek yaramsın..