sevdam bir inci

Dolu dolu gözlerimde parladın inci tanem Sevdan bir kor yüreğimde hep yandı inci tanem
Şu yaralı gönlümün dermanıdır sözlerin Dermanısın vuslata hasret olan güllerin
Sevdasısın bugünlerin,yarınların,dünlerin İsmini bu deli gönlüm hep andı inci tanem Sevdanla bu yüreğim hep yandı inci tanem

Hicran ateşiyle hep yansam da için için Şikayetçi değilim çekerim senin için
Nedeni yok bu sevdanın sorulmaz ki ne için Ezelden yazıldı gönlümüze bu sevdan inci tanem

Dolu dolu gözlerimde parladın inci tanem Sevdan bir kor yüreğimde hep yandı inci tanem

9 Mart 2010 Salı

Birtek Mavi kaldı bende..





     Aşkımı verdim sana, yüreğimi verdim.

     Aşk sensin, sen yüreğimsin. Her atışı senin iki hecelik ismini fısıldardı. Kimse anlamazdı ama sen duyardın. Hak etmiştin bunu ? Böyle derin bir aşkla sevilmeyi hak etmişmştin? 


    Geç kalmış bir soru bu.. Nasıl hissettiysem öyle yaşadım ben aşkımı. Yüreğimi teslim etmemiş olsaydım sana, aşk olmazdı onun adı. 
    Böyle yaşadım ben hep, sen beğensen de beğenmesen de.. Hesaplı aşklar bana göre değil. "Ne verirsem ne alırım?" sorusunu soranlardan olmadım. Senin için attı yüreğim, bunu söylemekten de gocunmadım.


    Umutlarımı verdim sana, hayallerimi verdim. Bir gelecek düşleyemedim seninle ? Yarım aşkları, kaç kovala oyunlarını, göstermelik dargınlıklları bırakıp bir kenara, bu günü dolu dolu yaşarken, yarına dair umutlar besledim. Hepsinde sen vardın, sensiz olmayacaktım. Bugünü de, yarını da seninle yaşayacaktım.  Bazen bir Türk filmi tadında, bazen gerçeğin tam ortasında yaşayacağım. 


    Ruhumu verdim sana, bedenimi verdim. Olmadığın zamanlarda ruhumu bıraktım sana, yalnız kalmayasın diye. Çünkü sensiz olamazdı benim ruhum. İçimi sıkıntılar basardı. Müebbete mahküm bir hükümlü gibi bedenime tünel kazıp firar etmeyi düşündürdü hep. 

    Bu yüzden özgür bırakırdım onu. Ve ruhumun gideceği tek yer her zaman senin yanındı. Ya bedenim? Gözlerim gördüğü hiçbir şeyi ayıramazdı sensizken. Ellerim dokunmazdı hiçbir şeye. Yürümezdi bacaklarım senin olmadığın yollarda. Oysa sana her Ruhen dokunuşum, yeniden doğuşu olurdu bedenimin. Yenilenir, arınır çıkardı karşına her zaman. 

    Hayatımı verdim sana. "Can" deseydin onuda alırdın benden. Gözümü bile kırpmazdım. Zaten aşk bu değil midir ? Sevgiliye dokunduğun anda, "Ölsem umrumda bile olmaz" demek değil midir aşk ? Bunu demiyorsan eğer neden yaşıyasın aşkı?

    Bütün bunlar yetmez sana biliyorum. Yetseydi eğer, şimdi bunları yazıyor olmazdım zaten. İsyan sanma bunları, ben hayatı kendimde arıyorum. Belkide küçücük birşey yeterli olacaktı herşey için.

    Gönüllüydüm yoldan çıkmaya, çıktımda. Senin için değil kendim için yaptım bunları, sonunda acı olsada.. Şimdi bir tek "mavi" kaldı bende. Bir tek onu vermedim sana..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder