Bırakın, dolsun-boşalsın meyler
sendeler yitik gönül, boşlukta neyler
çizilmiş ömür toz-toprak
kabarır ruhun potasında her bir iştiyak
durma, haydi sen de vur, inlesin bu mihrap
aynamda sen varsın
yüzüm avuçlanmış
kahır dolu mızrabım
küllenmiyor, alev alev ıstırabım
şu sonsuz alemin mavilerinde
minik bir zerreyim
kaybolmuş giden hayalime bakar oldum
heybemde bin bir çile
lâl olmuşum her gidene, diyemem "dur, bekle!"
sen de mi el sallar oldun ardımdan bile bile
sus
hangi dardan bollaşırım bilemem
ağlama
her damlada zerkolunur sesinden sanki zehr
bekler oldum, bari bir yudum umut ver
sorma
yolculuk var bilinmeze
zayıf bir kandilin ışığında halelenir hüzzam sevinçlerim
kokun var
dokunsan dağılır her bir teli
saçlarımda gezinir lime lime ellerim
içli bir yaz akşamında
saman alevi gibi dağılır giderim
yanımda senin öbür yarın
benden kalan geride simsiyah bir gecedir
işte bu, yalnızlığın kocaman bir resmidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder