10 Şubat 2010 Çarşamba
Sensiz Çok Üşüyorum .....
Sessiz ve Karanlık Sokaklardan Geçtim...
En Sondaki Banka Oturdum.. Kimsecikler Yok.
Nasıl Soğuk; Anlatamam Sana Birtanem...
Sensiz Artık İlerlemiyor Saatimdeki Yelkovan,
İzin Almadan Dilim; Sensizliği Sayıklıyıp Duruyor...
Zor... Sensiz Titremek Bile ÇOK ZOR...
Çok Üşüyorum Birtanem, Lütfen Uzat Ellerini
Omzumdan Abanıyor Yalnızlık, Lütfen Sesini Duyur.
Kocaman Bir Şehrin, En İşlek Caddesinde Bir Başıma TİTRİYORUM...
Üstümde Yırtık Bir Gömlek, Yamalı Bir Kaban;
Şahidim Yalnızca Gökyüzündeki Yıldızlar..
Üzgün Bakıyor Sokak Köpekleri Bana; Acır Gibi
Yağmur Çiseliyor Yavaştan; Sanki Güneş Hiç DOĞMAYACAK!..
Olamıyorum Sensiz Anla Artık Birtanem,
Rahat Durmuyor Kalbim; Seni Yanında İstiyor
Umutsuzluğa kapılmadan; Sınırsızca hayaline sarılıyorum
Mutluluğumsun, Bedenimi;Ruhumu;Kalbimi Isıtan TEK KAYNAĞIMSIN...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder